BIBLIOTEKA RODZICA

Dziecięca matematyka, czyli matematyka w działaniu

 

Dziecięca matematyka autorstwa prof. hab. Edyty Gruszczyk Kolczyńskiej rozpoczyna się już od najmłodszych lat w przedszkolu i jest kontynuowana w pierwszych lata edukacji szkolnej. Zainteresowania i skłonności do rozwiązywania zadań matematycznych pojawiają się bardzo wcześnie w życiu niektórych dzieci. Właściwie większość z nich jest zainteresowana przeliczaniem, segregowaniem, mierzeniem, przelewaniem, porównywaniem i robi to chętnie, jeżeli działa na KONKRETNYCH przedmiotach.[1] Już we wczesnej edukacji daje się zauważyć niezwykle uzdolnione matematycznie dzieci, które z łatwością wchodzą w świat tej dziedziny. Występuje u nich wysoka wydajność pracy oraz mała podatność na zmęczenie w czasie wykonywania zadań. Takie sukcesy związane są z rozwijaniem uzdolnień matematycznych poprzez znane i doceniane koncepcje edukacji matematycznej, połączone ze wspomaganiem rozwoju umysłowego dzieci.

Dziecięca matematyka opracowana przez E. Gruszczyk-Kolczyńską zrobiła furorę w całej Polsce i zmieniła oblicze edukacji matematycznej. W wieku przedszkolnym oraz wczesnoszkolnym dziecięce umysły są chłonne, żądne nowych wiadomości i umiejętności, które zdobywane są poprzez DOŚWIADCZANIA. Koncepcja ta zakłada, że edukację matematyczną można skutecznie organizować wykorzystując zwyczajne przedmioty. Będą to: fasole, kasztany, patyczki, liczydło, kostka do gry, papierowe kubeczki, domino i inne proste przedmioty, które przynoszą ogromne korzyści. Najważniejszym warunkiem zdobywania matematycznych doświadczeń, jest SAMODZIELNOŚĆ i DZAŁANIE.[2] Nie ulega wątpliwości, że proces wspomagania rozwoju umysłowego i edukacji matematycznej uczniów intensywnie rozwija się nie tylko w środowisku szkolny, ale również w domu. Z rodzicami dzieci również liczą, rachują, rozdzielają, odmierzają długości, ważą i porządkują. Dzieci spędzają z rodzicami bardzo dużo czasu i ważne jest, aby ten czas wykorzystany był w mądry i aktywny sposób. Zależy nam, aby działania rodziców były bardziej świadome, a w domu nie rządził przypadek. Gdy wspomaganie i pielęgnowanie rozwoju umysłowego opierać się będzie na solidnych fundamentach mamy pewność, że rozwój uzdolnień matematycznych będzie skuteczny, a my, wspólnie z rodzicami jesteśmy w stanie zbudować system wiedzy i umiejętności na następne lata edukacji szkolnej.

Prowadząc zajęcia z Dziecięcej matematyki proponujemy, aby każdy dział matematycznych umiejętności odnosił się do osobistych doświadczeń dzieci. Stanowią one podstawę oraz bazę do tworzenia pojęć i rozwijania uzdolnień matematycznych. Jeżeli wiedza podparta jest własnym przeżyciem i doświadczeniem uczniowie łatwiej zapamiętują nowe informacje, szukają niestandardowych rozwiązań, podążają własną ścieżką rozumowania. Dodatkowo zachęcamy do aktywnego udziału w zajęciach, kreatywnego podejścia do rozwiązywanych zadań.[3]

 

Aleksandra Mendryk
(Matematycznie uzdolnione dzieci, Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej)

 

[1] Edukacja matematyczna w klasie I. Książka dla nauczycieli i rodziców, E. Gruszczyk-Kolczyńska (red.), Kraków 2014, s. 10-12.

[2] O dzieciach matematycznie uzdolnionych, E. Gruszczyk-Kolczyńska (red.), Warszawa 2012, s. 20-25.

[3] Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji, E. Gruszczyk-Kolczyńska (red.), Warszawa 2009, s. 50-57.